SPOTKANE MARZENIE

SPOTKANE MARZENIE

W pokoju ciemno a za oknem wędrują chmury ciężkie niosące tylko całą lawinę łez… Taki dzień nie niesie myśli które łaskoczą uśmiechem.
Ale ona uśmiecha się, gdyż obraz marzeń ma przed oczami.
Romantyczka… Krocząca w marzeniach przez życie.
Barwi je jak umie… Lubi barwić… Bez barw jak bez powietrza… Dusi ją monotonia… Nie lubi żyć w zamkniętym świecie dnia.
Wolność przestrzeń jest jej potrzebą przetrwania… I ten obraz właśnie dziś.
Rozweselił jej serce… Spotkała kiedyś marzenie swego życia.
Ale to było tylko marzenie… Nie mogła mieć na własność… Mogła tylko być
Na wyciągnięcie dłoni… Ale to były najpiękniejsze jej lata.
Kochać kogoś… Tak naprawdę dojrzale rozsądnie… Nie pragnąc zawładnąć uczuciem tej osoby… Nie pragnęła zniewolić swoją miłością… Odebrać wolności… Ogromna przyjaźń połączyła ich w rozmowach.
Podawali sobie słowa, które pozwalały rozwiązywać problemy życia.
Wtenczas życie stawało się inne… Mniej ciężkie bolesne… Było jak obłoczek.
Dziś właśnie ten obraz marzeń daje jej siłę… Rozświetla myśli.
Każdy powinien spotkać takie uczucie… Ono jest wartością.
Uśmiecha się gdyż spotkała na swej drodze kogoś pięknego… Warto było.
Chwile na gór szczycie rozmów… Cały świat mieli pod stopami.
A chmury pozwalały się dotknąć dłonią… Żyli jak motyle szczęścia.
Gdyż człowiek jest szczęśliwy wtenczas gdy daje… Daje to co nie ma ceny.
Oni dawali sobie… I stawali się silniejsi… Nikogo nie krzywdząc.
Dwa serce pośród tłumu… A gdzieś niewidoczne i samotne.
Wzbogaciły swe postacie… W wiarę… Że można żyć i nie ranić innych.
I o to przecież w życiu chodzi… Nieść w dłoniach podarek szczęścia.
Pozostał to szczęście w sercu utrwalone na wszystkie lata… Niech się rozmnaża… Pozwala stąpać w tym świecie w światłach przyjaznych.
A na wet dzień deszczowy stanie się piękniejszy… Stanie się ważny.

26-06-2010 Pamela