Łączna liczba wyświetleń

środa, 10 marca 2010

GRAJ ŻYCIE GRAJ




GRAJ ŻYCIE GRAJ

Obłoki niosą teksty słów
Tej nocy ciemnej.
Tęsknoty cyganie.

Układał księżyc światło do stóp.
Życia wiary.
W melodii kołysane.

Graj życie graj.
Dopóki serce pragnie.
Serce swe otwiera.

Życie wielu zapisanych kart.
Kroków razem.
Z tych wspólnych sal.

Graj życie graj.
Nieś swobodę uśmiech wspomnienia.
Niech nie będzie cienia.

I obraz tamtych dat
Spleciony… W przysiąg słowa.
A może to był żart.

Film nabrał swych widoków
Postacie zaczęły grać
Wychodząc z cienia i mroku.

Graj życie graj.
Niech płyną okręty marzeń.
I spokój daj.

Spokój na dalsze pląsy dni
Skaczących pajacyków.
Obetrzyj z oczu łzy
Graj. Aby płynęło razem.
Aby nie chciało znikać.

10-03-2010 Pamela M.K

wtorek, 9 marca 2010

NIE OBRONIŁO TWE SERCE



NIE OBRONIŁO TWE SERCE

Kalendarz ma tak wiele kart.
Dni pełnych ciekawości.
Ale pozostał sercu zadry znak.
Smutku, który jest obrazem łzy.
Nie radości.

Żal rozrywa serce, gdyż ból.
Jest głęboko w sercu zapisany.
Nie obroniło Twe serce, no cóż.
Każdy pragnie mieć dni.
Wyżej zapisane.

Jak unieść się w górę gdy.
Ciężar bólu na szali jest większy.
Pamiętam te drogi.
Gdy najważniejszy byłeś Ty.
Ale gdy wracam do wspomnień.
Serce pęka.

Jak torować trzeba było swe dni.
Jak znaczyć zapachem radością.
Ale fanfary biły dla Ciebie.
I unosiły zawsze Twe dni.
A mnie stawały w gardle kością.

Nie obroniło Twe serce.
I był to na dziś Twój błąd.
Nie pragnę zdobić Twej postaci.
Nie pragnę dawać więcej.
Gdyż to był życia błąd.

Ścieżki życia razem
A każdy szedł w swoją stronę.
Życie… Już nitki łączności słabe.
Gdyż… Minęły dni.
Gdzie postać miała spuszczoną głowę.

Nie obroniło Twoje serce.
Aby bronić - trzeba tego chcieć.
Jesteś. Ale już nie ten pierwszy.
Któremu oddam wszystko.
Teraz… Wszystko to ja pragnę mieć.

9-03-2010 Pamela M.K

OBRAZY JAK FILM




Obrazy jak filmy

Przez życie trwają.
Mają piękno wspomnień
Tych nawet z zapachem.
Ciała się splatają
Gdyż to uczucie
Pozostało na zawsze.

Nie odbierze nikt
Tego co serce zapisało
W pamięci tajemnic.
I nawet kule nie
Odbiorą tego co było.

Przez życie człowieku
Z wiarą codziennie biegłeś.
Niosąc dobro w dłoniach.
Ale... Czasem coś umknęło.
Czasem tak po prostu
Odchodziło.

Nikt nie zna uczuć serc
Miłością tęsknotą otulonych.
Nikt nie wie co serce
W samotności
Przeżywa i czuje.

Dla każdego życie pisze
Inną miłość.
Bywa czasem najcudowniejszą
Jedną chwilą.
Ciągle ma inny smak.
Ale to jest miłość.

Warto w ramionach tulić.
To co daje inne serce.
Warto scałować każdą łzę.
Aby... Dać chwile piękne.
Warto szanować miłość.
Warto chcieć... Aby w sercu było.

To zapachem dotykiem.
Miłości niesione życie piękne.

9-03-2010 Pamela M.K

piątek, 5 marca 2010

TEATR ŻYCIA




TEATR ŻYCIA

Kurtyna unosi się w górę
Przykuwa ciekawością oczy.
Scena.
Tam postać króluje
Postać.
Gestów i słów płynących.

Stukają drzwi i okiennice
Wiele.
Jest akcji zamieszania.
Kostiumy.
Można naftaliny zapach
Poczuć.
Głos przyciąga
Widza
Który się nie wzbrania.

Suknie szeleszczą tajemnicą
Panowie
W lśniących frakach
Kołnierzyki
Wykrochmalone sztywno stroją.
Damy
Wachlarze je bronią
Aby
Ukryć serca zapał.

Teatr życia codzienność nam niesie.
Już nie tak dostojny
Nie tak kostiumowy.
Częste zmiany na lepsze.
Ale.
Zagubienie inny teatr tworzy.

Ukryci za zasłoną szyby.
W kręgu magicznej szybkości.
Już zapomnienie.
Gdzie się tak śpieszymy.
W macki
Kłamstwa
W świat bez dotyku i czułości.

Scena teatru życia.
Tak wielu otacza.
Czymś mami i łudzi.
Można mieć uśmiechy i serca w kwiatach.
Tylko bez smaku zapachu.
Bez tego, co prawdą dzień budzi.

5-03-2010 Pamela M.K