KIEDY TAK CZEKAM
Wzrok zatopiony w szybę… Tam tańczą promienie słoneczne.
Zieleń… Kwiaty świeże… Bukiety ciszy mkną ze mną.
Kiedy tak czekam w zamyśleniu… Samotnie.
Coś głośno puka… Przechodzi przez ciało dreszcz.
Ileż tak trwam… Jak nieruchomy posąg…?
Ta cisza doprowadza do tkliwych łez… Czy wiesz…?
Szepczę do bijącego serca… Nie łomocz z lękiem dziś.
Nie odbieraj odwagi na chwile trwania.
Spokojem kołysz me myśli, jak spełnienia sny.
Ale powoli spływa łza… Obrazy rozmazuje zasłania.
Całe ciało drży… Wspomnieniami z przed laty.
Nocnych lęków… Ciepła braku.
Kiedy tak czekam… Coś głośno puka.
To serce bije jak dzwon zbyt głośno.
I zbieram smutku kwiaty z tamtych dni.
Kwiaty bólu… Kwiat lęku… I ten, który trwa… Samotność.
18-06-2010 Pamela
Samotność
OdpowiedzUsuńW której rodzą się obrazy
Dawnych dni
Miłości zgaszonej przez śmierć
Czekam często w zamyśleniu
Na znak
Choć jeden znak
Tego co było
Co utopione we krwi
Co płomieniem wypalało znaki
A dziś oczarowaniem
Zamyka się w tej
Która stanęła przed tamtym czasem
Która słońcem opromienia świat
I dalej jestem samotny
W pragnieniach niespełnionych
W przepaściach niezdobytych
Kiedy głowa siwa
I ręce i nogi już nie te
Nie dogonię czasu
To on przewraca marzenia
O szczęściu którego nie będzie
Nie jesteś sama, Pamelko. Nie jesteś sama, pamiętaj, że jesteśmy z Tobą. I będziemy. Zawsze. :)
OdpowiedzUsuńOdrzuć ten kwiat
OdpowiedzUsuńbólu i lęku,
co smutkiem zakwita...
Samotność
nie istnieje
Radość w sercu powitaj.
:)