Łączna liczba wyświetleń

wtorek, 1 marca 2011

KIM JESTEŚ...?


Zapraszam Wszystkich serdecznie
Uśmiechem Mym Otulam.
Choć Myśli Są Czasem Jak Kwaśne Deszcze.
To Jednak Pozostaję Życzliwa I Czuła



KIM JESTEŚ

Nie oglądam się za siebie.
Nie chcę plecaka z tamtych lat.
Jest lżejszy bez wspomnień.
I piękniejszy wydaje się świat.

Kim jesteś? Nie odpowiem.
Gdyż zapomniane zło twarzy Twej.
Wykrzywia grymas dziwny.
Nie pragnę, abyś był nawet snem.

Świecą mi gwiazdy siostry nocy.
Księżyc przygląda się korowodom.
Wiatr zaplata złoty warkoczyk.
Wędruję sobie księżycową drogą.

Kim jesteś? Dziś nie chcę pamiętać.
Wiem tylko, że kochać trzeba umieć.
Nie ranić… Zranionego serca.
Nie potrzeba gubić… Odnaleźć umieć.

Nie pytaj kim jesteś… Jesteś człowiekiem.
Który otrzymał piękny dar życia.
Miałeś być kwiatów barwnym bukietem.
Ale bukiet… Jak każdy usycha.

1-03-2011 Pamela

1 komentarz:

  1. Dziś odszedł uśmiech i żywioł .

    Jeszcze długo będę odkrywał
    Zapiski chwil niewinnych
    Słuchał dowcip minionej zimy
    Tak na koniec odwiecznej siły
    Ona jest z nami
    Ireny powiew niezapomnianej damy
    Więc nie pytam się gdyż wiem
    Czas trwaniem nie zapomnieniem
    Dojrzałych słów wstążką związanych
    Puszczonym światełkiem już...
    Wolnym
    By grać dalej na promenadzie sław.

    Dariusz Pyż


    Pozdrawiam Pamelo

    OdpowiedzUsuń