Każdy ma swoje miejsce

KAŻDY MA SWOJE MIEJSCE

 Popatrz jak wszystko jest zmienne.
Niebo każdego dnia wygląda inaczej.
Ty znasz swoje ciche miejsce.
Kochasz swe miasto, 
Tu kroki znaczysz.

Masz bliskich swemu sercu, 
Masz dla nich ciepłe słowa.
Masz w oczach dla nich piękno.
Pragniesz, 
Aby każdy z Tobą spacerował.

Wszystko oddajesz dla nich.
Gdyż pieszczą serce Twe i duszę.
Gdy kroczysz znanymi ulicami.
Słyszysz cichy szept…, 
Idzie, O nas napisze.

Każdy ma swoje miejsce istnienia.
Pełne wzruszeń przeżyć mnogości.
Widoki w piękno barw zamieni.
Wita serdecznie przybywających gości.

Cóż gościem bywam mgłą owianym.
Jestem, ale nie jestem swojakiem.
Mogę mieć piękno w sercu zapisane.
Ale, nie lśni jak Twoje, 
Lśni inaczej.

 Ja mam swoje miejsce wzruszeń.
Mam ścieżki pełne ciekawości.
Mijam postacie wzrokiem tulę.
Dla nich mam słów mięciutką pościel.

Ale znam miejsce wdzięcznej drogi.
Wiem ile los odebrał, Ile podarował.
Czasem, ktoś przejdzie, postać jak cień minie.
Może nie godna, 
ABY popłynęła rozmowa.

Smutne są rozstania i pożegnania.
Smutne są lekceważące rozmowy.
Droga, 
Mgłą tajemnic jest otulana.
Każdy zna miejsce, 
W nie - cichutko wchodzę.

22-02-2010           Pamela M.K